ทฤษฎีการมองโลกในแง่ดีตลอดกาลของอิบนุ ตัยมียะฮ์ (อิสลาม ... (2023)

ในการศึกษาที่ครอบคลุมของนักกฎหมายอิสลามผู้มีชื่อเสียง อิบน์ ตัยมียา จอน ฮูเวอร์ โต้แย้งถึงความคล้ายคลึงกันระหว่างเขากับนักคิดเช่น อิบนุ ซินา, อิบน์ ‘อาราบี และอัล-ฆอซาลี อย่างไรก็ตาม ทฤษฎีของอิบนุ ตัยมียะฮ์ และลูกศิษย์ของเขา อิบนุ ก็อยยิม อัล-เญาซียะฮ์ ทฤษฎีดังกล่าวยังคงไม่มีใครสังเกตเห็นโดยนักวิชาการส่วนใหญ่ ฮูเวอร์ให้เหตุผลว่ามันเป็นทฤษฎีแห่งการมองโลกในแง่ดีตลอดไป “เป็นทฤษฎีที่ดีที่สุดในโลกที่เป็นไปได้เหนือลัทธิ Ash'arism และลัทธิ Mu'tazilism แบบดั้งเดิมที่ตามมาในขบวนของอิบนุซีนา, อิบัน 'อาราบีและอัล-ฆอซาลี ” (หน้า 4) สำหรับอิบนุ ตัยมียะห์ ความชั่วร้ายมีประโยชน์ต่อคนส่วนใหญ่มากกว่าความเสียหายต่อส่วนต่างๆ ความชั่วร้ายถือเป็นความสมบูรณ์แบบของบางสิ่ง และท้ายที่สุดก็ไม่มีนัยสำคัญเชิงปริมาณเลย เขาสมดุลคำถามของจาบร์และคัสบ์ เพื่อที่เขาจะได้โต้เถียงเพื่อความดีและความยุติธรรมของพระเจ้า และเพื่อสิทธิ์เสรีของมนุษย์ด้วย ท้ายที่สุดแล้ว พระเจ้าไม่ได้ทรงสร้างการไม่เชื่อฟังของมนุษย์ และด้วยเหตุนี้พระเจ้าจึงทรงชอบธรรมในการให้รางวัลและลงโทษมนุษย์ในชีวิตหลังความตาย ทฤษฎีของอิบนุ ตัยมียายังมีลักษณะพิเศษคือลักษณะที่มีพลังของพระเจ้าของเขา ซึ่งตรงกันข้ามกับอิบนุ ซินา อิบนุ ‘อาราบี และอัล-ฆอซาลี “สาเหตุแรกที่อยู่เหนือกาลเวลาและไร้ความเคลื่อนไหว” (หน้า 232) ซึ่งมีพื้นฐานมาจากผู้เสนอญัตติที่ไม่ไหวติงของอริสโตเติล พระเจ้าของอิบนุ ตัยมียะฮ์มีส่วนเกี่ยวข้องในประวัติศาสตร์ และสร้างโลกที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ตามจุดประสงค์อันชาญฉลาดของพระองค์ตลอดไป
หนังสือของฮูเวอร์มีคุณค่าในหลายด้าน ประการแรก เขาจัดระบบงานเขียนศาสนศาสตร์ของอิบัน ตัยมียา ซึ่งกระจัดกระจายไปทั่วคลังวรรณกรรมขนาดใหญ่ของเขา ประการที่สอง เขาติดตามความคล้ายคลึงกันระหว่างทฤษฎีของเขากับนักคิดคนอื่นๆ ซึ่งอิบนุ ตัยมียะห์ แตกต่างอย่างสิ้นเชิงด้วย นี่เป็นการเปิดพื้นที่สำหรับการประเมินแบบเหมารวมทางวิชาการอีกครั้งซึ่งตัวเลขเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะถูกล็อค และสำหรับการประเมินกระบวนทัศน์ทางเทววิทยาในรูปแบบที่นำการทับซ้อนกันที่ซับซ้อนมาสู่การบรรเทาทุกข์ ในที่สุด เขาได้ชี้แนะแนวทางสำหรับการวิจัยใหม่ๆ เพื่อสำรวจแง่มุมอื่นๆ ของกระบวนทัศน์ทางเทววิทยาของอิบนุ ตัยมียา การจัดสรรผลงานของนักคิดคนอื่นๆ และเหตุผลของการต้อนรับที่ได้รับความนิยมของเขาในช่วงปลายยุคกลางและสมัยใหม่

งานบุกเบิกเกี่ยวกับความคิดของอิบนุ ตัยมียา และความสัมพันธ์ของเขากับประเพณีการเดินทางข้ามแดน งานนี้ทำลายแนวความคิดที่ยืดเยื้อในขณะนั้นว่าไอทีเป็นนักโต้เถียงที่ต่อต้านเหตุผลนิยมอย่างรุนแรง ซึ่งขาดสติปัญญาที่จะเข้าใจแนวคิดของนักปรัชญาและนักเทววิทยา ดังนั้นแทนที่จะเขียนการประณามอันขมขื่นต่อพวกเขาแทน น่าแปลกที่ตรงกันข้ามเลย อิบนุ ตัยมียะห์คุ้นเคยกับแนวคิดของคนรุ่นราวคราวเดียวกับเขาและนอกเหนือจากนั้นเป็นอย่างดี แม้ว่าข้อกล่าวหาเรื่องความไม่สอดคล้องกันในการเขียนอาจรับประกันได้เนื่องจากรูปแบบการเขียนที่โปรลิกและยุ่งเหยิงบ่อยครั้งของเขา ความไม่สอดคล้องกันทางความคิดและการขาดความคิดริเริ่มไม่เคยห่างไกลจากความจริงเลย

จุดเน้นของงานนี้อยู่ที่ทฤษฎีของอิบนุ ตัยมียะห์ กล่าวคือ เหตุใดอิบนุ ตัยมียาจึงเชื่อว่าพระเจ้าทรงยอมให้สิ่งชั่วร้ายมีอยู่ ซึ่งจะเป็นการหักล้างปัญหาที่เป็นหลักฐานสมัยใหม่ซึ่งระบุว่าการมีอยู่ของความชั่วเป็นหลักฐานที่ชัดเจนว่าการไม่มีอยู่จริงของพระเจ้า ไอทีไม่ใช่คนแรกๆ ที่นำเสนอเทววิทยาภายในประเพณีอิสลาม และนำหน้าในเรื่องนั้นโดยนักศาสนศาสตร์อาชารี ชาวมุอตาซี และฆอซาลี อิบนุ ตัยมียะฮฺ เป็นคนวิพากษ์วิจารณ์สองอย่างแรกอย่างมาก แต่นำเอาเทววิทยาที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ของอย่างหลังมาผสมผสานเข้ากับวิสัยทัศน์อันทรงพลังของแก่นแท้ของพระเจ้า

หนังสือเล่มนี้ประกอบด้วย 6 บท แต่ละบทมีบทสรุปย่อยของตัวเองซึ่งเสริมบทสรุปโดยรวมหลักของหนังสือ ในบทที่ 1 ฮูเวอร์นำเสนอหลักนิติศาสตร์ทางเทววิทยาของอิบัน ตัยมียา ซึ่งศาสนศาสตร์เป็นเครื่องมือและความพยายามเชิงปฏิบัติที่จะพรรณนาถึงพระเจ้าในลักษณะที่กระตุ้นการสักการะและการเชื่อฟังพระเจ้า อิบนุ ตัยมียะห์ เชื่อว่าการทำให้หลักคำสอนทางเทววิทยาถูกต้องถือเป็นข้อกังวลด้านจริยธรรมและการปฏิบัติในตัวมันเอง การคิดและการพูดที่ดีเกี่ยวกับพระเจ้าเป็นส่วนหนึ่งของกฎหมายของพระเจ้า ด้วยเหตุนี้ ฮูเวอร์จึงให้ป้ายชื่อที่เหมาะสมแก่เขาว่าเป็นมุสลิมศาสนศาสตร์

ในบทที่ 2 เขาเริ่มการอภิปรายเกี่ยวกับเทววิทยาและจัดการกับวิสัยทัศน์ทางจริยธรรมของอิบนุ ตัยมียา ซึ่งตรงกันข้ามกับลัทธิเหตุผลนิยมของอาชารี คาลาม ซึ่งยืนยันว่าพระเจ้าทรงกำหนดคุณค่าที่แท้จริงของการกระทำโดยพลการ และการเลือกหรือการกระทำของพระองค์นั้นอยู่นอกเหนือเหตุผล และปราศจากการคำนึงถึง เพื่อประโยชน์ของมนุษย์ ในอีกด้านหนึ่งของสเปกตรัม วัตถุประสงค์เชิงเหตุผลของ Mu'tazili ระบุว่าการกระทำมีคุณค่าในตัวของความดีและความชั่ว ซึ่งท้ายที่สุดแล้วพระเจ้าก็ถูกพิชิตด้วยเช่นกัน พระบัญชาของพระเจ้าไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่าการเปิดเผยความดีและความชั่วซึ่งสามารถได้มาด้วยเหตุผลในการกระทำบางอย่าง อิบนุ ตัยมียะห์ เสนอทางเลือกอื่นซึ่งเป็นวิสัยทัศน์ที่เป็นผลสืบเนื่อง/ทางโทรวิทยามากกว่า ซึ่งการกระทำไม่จำเป็นต้องมีคุณลักษณะที่สำคัญที่ทำให้การกระทำนั้นดีหรือไม่ดี ในทางกลับกัน บางสิ่งอาจเป็นสิ่งดี เป็นที่รัก และเป็นประโยชน์ในบางสถานการณ์ และอาจเป็นสิ่งที่ไม่ดี เป็นที่เกลียดชัง และเป็นอันตรายในบางสถานการณ์

นอกจากนี้เขายังนำเสนอข้อโต้แย้งอันชาญฉลาดของอิบนุ ตัยมียะฮ์ สำหรับการมีอยู่ของจุดประสงค์อันชาญฉลาดซึ่งเป็นรากฐานของพระบัญชาของพระเจ้าในการคัดค้านมุมมองของอาชารี อะชารีสปฏิเสธจุดประสงค์อันชาญฉลาดใดๆ สำหรับการกระทำของพระเจ้า เนื่องจากมันบ่งบอกถึงความต้องการหรือความต้องการ ทำให้เกิดการถดถอยอย่างไม่มีที่สิ้นสุด และทำให้พระเจ้าเป็นปัจจัยสำคัญในการก่อให้เกิดเหตุการณ์ต่างๆ อิบนุ ตัยมียะฮฺ จัดการกับข้อโต้แย้งเหล่านี้ และโดยสรุป เขาได้เปลี่ยนแปลงวิสัยทัศน์ของชาวกรีกเกี่ยวกับความสมบูรณ์แบบของพระเจ้าอย่างสิ้นเชิง กล่าวคือ พระเจ้าทรงเป็นนิรันดร์ ไม่เปลี่ยนรูป ไม่เปลี่ยนแปลง และอยู่เหนือกาลเวลา โดยทรงนำกิจกรรมและการเคลื่อนไหวเข้าสู่แก่นแท้ของพระเจ้า พระเจ้าที่สมบูรณ์แบบตามความเห็นของอิบนุ ตัยมียะห์ คือพระเจ้าผู้ทรงสร้างสรรค์ตลอดกาลจากชั่วนิรันดร์ สำหรับการถดถอยอันไม่มีที่สิ้นสุดที่เกิดจากสติปัญญาที่ซ่อนเร้น เขาได้รวมเอามันเข้ากับแก่นแท้ของพระเจ้า: ความเต็มใจและการกระทำจากชั่วนิรันดร์ โดยพื้นฐานแล้วพระองค์ทรงทำให้การกำเนิดอันเป็นนิรันดร์ในแก่นสารของพระเจ้าเป็นคุณธรรมแห่งความสมบูรณ์แบบของพระองค์

ในบทที่ 3, 4 ฮูเวอร์ตรวจสอบหลายสิ่งตั้งแต่ความแตกต่างของอิบนุ ตัยมียา ระหว่างสิ่งที่พระเจ้าสร้างและทรงบัญชา และการแยกพระประสงค์ของพระเจ้าออกเป็นประเภทต่างๆ ไปจนถึงมุมมองของเขาเกี่ยวกับเจตจำนงเสรีและการกำหนดระดับ ฮูเวอร์แสดงให้เห็นว่าความพยายามของ Ibn Taymiyya ที่จะประนีประนอมทั้งสองเป็นการปรับเปลี่ยนความพยายามของ Razi ในการทำสิ่งเดียวกัน และเห็นได้ชัดว่า ibn Taymiyya อาศัยเขาในการสร้างแบบจำลองของเขา ไม่น่าแปลกใจเลยที่ Ibn Taymiyya ไม่ให้เครดิตกับ Razi อย่างไร้ยางอาย

ในบทที่ 5 เขาได้กล่าวถึงเหตุผลต่างๆ ของอิบนุ ตัยมียา สำหรับการดำรงอยู่ของความชั่วร้ายในโลกที่สร้างขึ้นโดยพระเจ้าผู้สมบูรณ์แบบสูงสุด มตูริดิส, มุอตาซีลีส และซูฟีต่างให้เหตุผลในการดำรงอยู่ของมันต่อหน้าอิบัน ตัยมียะห์ อิบนุ ตัยมียะห์ให้เหตุผลอยู่เสมอว่าการกระทำของพระเจ้ามีวัตถุประสงค์อันชาญฉลาด และความชั่วร้ายนั้นสัมพันธ์กันและดำรงอยู่จากมุมมองของสิ่งมีชีวิตเท่านั้น นอกจากนี้เขายังเสริมอีกว่าความดีโดยทั่วไปนั้นยิ่งใหญ่กว่าความชั่วร้ายในปริมาณมาก ฮูเวอร์ยังอภิปรายแนวคิดเรื่องความขาดแคลนที่พบในผลงานของอาวิเซนนาและอิบนุ อาราบี ซึ่งโดยทั่วไปใช้แนวคิดนี้ด้วยเหตุผลเชิงอภิปรัชญา ในขณะที่อิบนุ ตัยมียาใช้แนวคิดนี้เพื่อจัดการกับข้อกังวลของมุตาซิลี นั่นคือการสนับสนุนคำสั่งลงโทษของพระเจ้าและการสละสิทธิ์จากพระเจ้าของการเป็น บ่อเกิดแห่งความชั่วร้ายทางศีลธรรมขั้นสูงสุด

ในบทที่ 6 ฮูเวอร์เปรียบเทียบตำแหน่งของอิบนุ ตัยมียา ต่อการมีอยู่ของความชั่วร้ายและความยุติธรรมของพระเจ้า กับผู้ที่อยู่ก่อนหน้าเขา โดยเฉพาะฆอซาลีและทฤษฎีที่ดีที่สุดของเขาในโลก อิบนุ ตัยมียะฮ์ เป็นคนมองโลกในแง่ดีแต่ไม่เชื่อว่าพระเจ้าจะต้องสร้างโลกที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ แต่ทรงทำเช่นนั้นด้วยความเมตตากรุณาและความดีงามของพระองค์

ฉันหยุดเขียนรีวิวนี้กลางคันและจำได้ว่าต้องเขียนให้เสร็จในอีกหลายเดือนต่อมา ด้วยเหตุนี้ ฉันจึงพยายามจำข้อเท็จจริงที่สำคัญในช่วงครึ่งที่เหลือของการรีวิว โดยรวมแล้ว หนังสือเล่มนี้มีความหนาแน่นสูงมาก และไม่ใช่การแนะนำแนวคิดของอิบนุ ตัยมียะห์ในอุดมคติอย่างแน่นอน หรือผู้ที่ต้องการคำแนะนำสามารถอ่านสิ่งพิมพ์ชุด Oneworld ของ Hoover เกี่ยวกับ Ibn Taymiyya อย่างไรก็ตาม หนังสือเล่มนี้ยังคงขาดไม่ได้สำหรับนักศึกษาหรือนักวิชาการที่จริงจังที่สนใจเกี่ยวกับอิบนุ ตัยมียา หรือเจตจำนงเสรี หรือแนวคิดเรื่องเทววิทยาในประเพณีอิสลาม